I’m Through With Love

Do you use a bow or do you just plug it? – Most of the time I slap it!

Dit gevatte antwoord moet tot het vaste repertoire van iedere bassist behoren, indien gevraagd naar zijn speelstijl. De woorden komen uit ‘Some Like It Hot’, Billy Wilders filmkomedie uit 1959. Jack Lemmon speelt Daphne en hij wordt samen met zijn compaan Josephine, gespeeld door Tony Curtis, door gangsters achtervolgd. Zij hebben besloten om verkleed als vrouwen in een damesorkest te spelen. Tony (Josephine) speelt op tenor sax, Jack (Daphne) speelt op contrabas. De lead-zangeres in de band is Sugar, gespeeld door Marilyn Monroe

De film leert, naast vele andere dingen, dat het dragen van vrouwenkleren geen sinecure is. Scheef zittende jurken, knappende bh-bandjes, tuimelende hoge hakken – het is geen uitnodiging tot travestie. Befaamd is o.a. het slot. Daphne (Jack) gooit zijn pruik af, als hij de miljonair (Osgood Fielding, gespeeld door Joe E. Brown) die hem een huwelijksaanzoek heeft gedaan, niet meer van zich af kan schudden. Geen uitvlucht helpt…

Osgood, I can’t get married in your mother’s dress!
She and I… we are not built the same way.
– We can have it altered.
I’m not a natural blonde.
– Doesn’t matter.
I smoke, I smoke all the time.
– I don’t care.
For three years I’ve been livin’ with a terrible saxophone player.
– I forgive you.
I can never have children.
– We can adopt some.
I’m a man!
– Well, nobody is perfect…

De film werd een kaskraker.

Het verhaal begint in Chicago en het is het jaar 1929, prohibition time. Het grootste gedeelte (laatste uur) van de film speelt zich echter af in Miami, waar het damesorkest is neergestreken in het ‘Seminole Ritz Hotel’. Jaren terug ben ik in Miami geweest en heb mij, groot bewonderaar van de film (en de muziek daarin), suf gezocht naar dit hotel, waarvan de architectuur meteen opvalt. Het blijkt dat Billy Wilder als locatie hiervoor gekozen heeft voor het Hotel del Coronado, San Diego, Californië (kamers vanaf $289!), ook genoemd “The Del”. Mooi uit de buurt.

Nu de muziek. De hoofdmelodie in de film is de song “Runnin’ Wild, Lost Control” (Gibbs, Grey & Wood, 1922). Meest recente uitvoering hiervan is wellicht die van Lucy Dixon (om te beluisteren moet je Spotify op je device hebben):

Dit artikel had echter een minder sombere titel verdiend, ware het niet dat het de titel betreft van het slotlied uit de film. Sugar is voor de zoveelste keer afgeknapt op een relatie met een saxophone player en zingt (tweede couplet):

I’ve locked my heart
I’ll keep my feelings there
I’ve stocked my heart
With icy, frigid air
And I mean to care for no one
Because I’m through with love

Het zijn mooie zinnen voor het geval dat je even niet aan een nieuwe relatie toe bent.



↑ Marilyn Monroe zingt ‘I’m Through With Love’.

De muziek is van Fud Livingston en Matty Malneck, de tekst van Gus Kahn en door Bing Crosby voor het eerst in 1931 op de plaat gezet. Velen volgden hem, o.w. Nat King Cole, Sarah Vaughn, Ella Fitzgerald, Woody Allen (Everyone Says I Love You, 1997, gezongen samen met Goldie Hawn), Diana Krall (Cool & Classy Take On Diana Krall, 2013, tergend langzaam gebracht). Aardig is ook de interpretatie van zanger-trompettist-componist Till Brönner (om te beluisteren moet je Spotify op je device hebben):

Instrumentale versies zijn er van Coleman Hawkins (Hollywood Stampede, 1945), Chet Baker (Chet Baker & Strings, 1953) en Dizzy Gillespie (Soul Mates, 1954, met collega-trompettist Roy Elridge). Het meest bijzonder is misschien wel de versie van Keith Jarrett (The Melody at Night with You, 1999). De opname hiervan stamt uit zijn home studio en is zonder enige opsmuk gespeeld, zoals dat ook geldt voor de andere songs op het album. Jarrett moest noodgedwongen langere tijd thuis blijven, geveld door CVS.


↑ Keith Jarrett, I’m Through With Love (1999).

Voor wie deze standard wil naspelen: dit is de lead sheet.